Sunt momente in care ma prabusesc interior si las emotiile sa ma stapaneasca, le las sa ma devoreze si sa faca ce vor cu sufletul meu…Il las in voia lor al meu suflet, le las sa ma soarba pic cu pic si sa ma poarte acolo unde vor ele si eu nu vreau, ma las supta de vlaga interioara si desi urasc sa fiu slaba, sentimentala si condusa numai de simtiri nu ma pot impotrivi.Am momente de mare slabiciune, am puncte vulnerabile ca orice om, dar daca le gasesti m-ai facut praf, desi de cele mai multe ori par puternica, stapana pe mine si o muiere tare , am o alta fata sau interfata slaba si care se lasa doborata ca un nor de praf dus de un vant puternic.Acum sunt slaba, azi ma simt doborata, sunt plina de slabiciune.Promit sa nu mai fiu asa, promit sa lupt sa nu ma mai las cotropita, promit sa imi adun sufletul din mana stihiilor pline de emotii care nu-s constructive pentru mine, promit sa imi recuperez taria, promit…
Imi vreau sufletul inapoi.E o promisiune !